Kindermishandeling

Definitie

Elke opzettelijke schade of mishandeling van een kind tot 18 jaar oud wordt beschouwd als kindermishandeling. Kindermishandeling neemt vele vormen aan, die vaak op hetzelfde moment.

• Lichamelijke mishandeling. Lichamelijke kindermishandeling treedt op wanneer een kind wordt doelbewust fysiek gewond.
• Seksueel misbruik. Seksueel misbruik van kinderen is een seksuele activiteit met een kind, zoals strelen, oraal-genitaal contact, vrijen of blootstelling aan kinderporno.
• Emotioneel misbruik. Emotionele kindermishandeling betekent verwonden het gevoel van eigenwaarde van een kind of emotionele welzijn. Het omvat verbale en emotionele mishandeling - zoals voortdurend kleineren of uitschelden van een kind - evenals het isoleren, het negeren of afwijzen van een kind.
• Verwaarlozing. Kind verwaarlozing is het niet voldoende voedsel, onderdak, affectie, begeleiding, onderwijs en medische zorg te verlenen.

De meeste kindermishandeling wordt toegebracht door iemand die het kind kent en vertrouwt, vaak een ouder of ander familielid. Als je kindermishandeling vermoedt, rapporteren het misbruik aan de juiste instanties.

Symptomen

Een kind dat misbruikt kan zich schuldig voelen, beschaamd of verward. Hij of zij kan bang zijn om iemand over het misbruik te vertellen, vooral als de dader is een ouder, ander familielid of vriend van de familie. In feite, kan het kind een schijnbare angst voor ouders, volwassen verzorgers of familie vrienden te hebben. Daarom is het van vitaal belang om te kijken naar rode vlaggen, zoals:

• Terugtrekking uit vrienden of gebruikelijke activiteiten
• Veranderingen in gedrag - zoals agressie, woede, vijandigheid of hyperactiviteit - of veranderingen in schoolprestaties
• Depressie, angst of een plotseling verlies van zelfvertrouwen
• Een duidelijk gebrek aan toezicht
• Frequente afwezigheid van school of onwil om de schoolbus te rijden
• Tegenzin om schoolactiviteiten te verlaten, alsof hij of zij wil niet naar huis te gaan
• Pogingen tot weglopen
• Rebels of opstandig gedrag
• Pogingen tot zelfmoord

Kindermishandeling. Lichamelijke mishandeling tekenen en symptomen.

Specifieke symptomen afhankelijk van het soort misbruik. Houd in gedachten dat waarschuwingsborden zijn precies dat - waarschuwingsborden. De aanwezigheid van waarschuwingsborden betekent niet noodzakelijk dat een kind wordt misbruikt.

Lichamelijke mishandeling tekenen en symptomen

• Onverklaarbare verwondingen zoals kneuzingen, breuken en brandwonden
• Verwondingen die niet overeenkomen met de gegeven uitleg
• Onbehandelde medische of tandheelkundige problemen

Seksueel misbruik tekenen en symptomen

• Seksueel gedrag of kennis die ongepast is voor de leeftijd van het kind
• Zwangerschap of een seksueel overdraagbare aandoening
• Bloed in ondergoed van het kind
• Uitspraken die hij of zij seksueel werd misbruikt
• Problemen met lopen of zitten
• Misbruik van andere kinderen seksueel

Seksueel misbruik tekenen en symptomen. Emotionele mishandeling tekenen en symptomen.

Emotionele mishandeling tekenen en symptomen

• Vertraagde of ongepaste emotionele ontwikkeling
• Verlies van zelfvertrouwen of eigenwaarde
• Sociale terugtrekking
• Depressie
• Hoofdpijn of buikpijn zonder medische oorzaak
• Vermijden van bepaalde situaties, zoals het weigeren om naar school te gaan of een ritje met de bus
• Wanhopig zoekt genegenheid

Verwaarlozing tekenen en symptomen

• Slechte groei of gewichtstoename
• Slechte hygiëne
• Gebrek aan kleding of leveringen aan lichamelijke behoeften te voldoen
• Inname van voedsel of geld zonder toestemming
• Het eten van een stuk in een zittende of verbergen van voedsel voor later
• Slechte staat van het schoolbezoek
• Ontbreken van passende aandacht voor medische, tandheelkundige of psychische problemen, hoewel de ouders in kennis zijn gesteld
• Emotionele schommels die ongepast zijn of uit de context van de situatie
• Onverschilligheid

Ouderlijk gedrag
Soms houding of het gedrag van een ouder stuurt rode vlaggen over kindermishandeling. Waarschuwingsborden zijn een ouder die:

• Toont weinig zorg voor het kind
• Lijkt niet in staat om fysieke of emotionele nood te herkennen in het kind
• Ontkent dat er problemen zijn thuis of op school, of beschuldigt het kind voor de problemen
• Consequent verwijt, kleineert of hekelt het kind en beschrijft het kind met negatieve termen, zoals "waardeloos" of "kwaad"
• Verwacht dat het kind om hem of haar met aandacht en zorg en lijkt jaloers op andere familieleden krijgen van aandacht van het kind
• Maakt gebruik van harde fysieke discipline of vraagt ​​leraren te doen
• Vraagt ​​een ongepaste niveau van fysieke of academische prestaties
• Ernstig beperkt contact van het kind met anderen
• Biedt tegenstrijdige of niet overtuigende verklaringen voor verwondingen van een kind of geen uitleg bij allen

Hoewel de meeste kinderen gezondheidsdeskundigen veroordelen het gebruik van geweld in welke vorm dan ook, sommige mensen nog steeds gebruik maken van lijfstraffen (zoals spanking) als een manier om hun kinderen te disciplineren. Lijfstraffen heeft een beperkte effectiviteit in het afschrikken van gedrag en wordt geassocieerd met agressief gedrag bij het kind. Elke lijfstraffen kan verlaten emotionele littekens.

Ouderlijke gedragingen die pijn of lichamelijk letsel kunnen veroorzaken - zelfs wanneer gedaan in de naam van de discipline - kan kindermishandeling zijn.

Wanneer moet u een arts te raadplegen
Als je bezorgd bent dat uw kind of een ander kind is misbruikt, onmiddellijk hulp zoeken. Hoe eerder je hulp en ondersteuning voor het kind, hoe groter de kans op herstel van het kind.

Als het kind moet onmiddellijk medische hulp, bel 911 of het landelijke alarmnummer. Afhankelijk van de situatie, contact opnemen met arts van het kind, een lokale kinderbescherming agentschap, de politie of een meldpunt zoals Childhelp National Child Abuse Hotline (800-422-4453).

Houd in gedachten dat professionals in de gezondheidszorg wettelijk verplicht alle vermoedelijke gevallen van kindermishandeling melden bij de juiste provincie of staat autoriteiten.

Risicofactoren

Kindermishandeling gebeurt in alle sociaal-economische niveaus en etnische groepen. Factoren die het risico lopen misbruik zijn van een persoon kunnen verhogen:

• Een geschiedenis van wordt mishandeld of verwaarloosd als een kind
• Lichamelijke of psychische aandoening, zoals depressie of posttraumatische stress-stoornis (PTSS)
• Familie crisis of stress, waaronder huiselijk geweld en andere echtelijke conflicten, alleenstaande ouders, of jonge kinderen in het gezin, in het bijzonder een aantal kinderen onder de 5 jaar
• Een kind in de familie die is ontwikkelingsachterstand of lichamelijk gehandicapt
• Financiële stress of werkloosheid
• Sociale of uitgebreide familie isolatie
• Slecht begrip van de ontwikkeling van het kind en de opvoedingsvaardigheden
• Alcoholisme of andere vormen van middelenmisbruik

Complicaties

Sommige kinderen overwinnen van de fysieke en psychologische gevolgen van kindermishandeling, met name die met een sterke sociale steun die kan aanpassen en omgaan met slechte ervaringen. Voor vele anderen, echter, kindermishandeling heeft levenslange gevolgen. Bijvoorbeeld kan kindermisbruik resulteren in fysieke, gedrags-, emotionele en mentale problemen. Voorbeelden hiervan zijn:

Fysieke problemen

• Dood
• Lichamelijke beperkingen en gezondheidsproblemen
• Leerstoornissen
• Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD)
• Middelenmisbruik

Gedragsproblemen

• Delinquent of gewelddadig gedrag
• Misbruik van anderen
• Opname
• Zelfmoordpogingen
• Frequente, casual seks met veel verschillende partners (seksuele promiscuïteit) of tienerzwangerschap

Emotionele problemen

• Laag zelfbeeld
• Moeilijkheid oprichting of onderhouden van relaties
• Uitdagingen met intimiteit en vertrouwen
• Een ongezonde mening van het ouderschap dat de cyclus van misbruik kan bestendigen
• Onvermogen om te gaan met stress en frustraties

Psychische stoornissen

• Eetstoornissen
• Persoonlijkheidsstoornissen
• Depressie
• Angst
• Post-traumatische stress-stoornis (PTSS)

Zie ook

• Munchausen syndroom
• Persoonlijkheidsstoornissen

Behandelingen en medicijnen

Praten therapie, ook wel psychotherapie, kan een kind dat is misbruikt weer leren vertrouwen te helpen, evenals leren de kinderen over normaal gedrag en relaties. Therapie kan ook leren kinderen conflicthantering en het vergroten van het gevoel van eigenwaarde. Verschillende soorten therapie effectief zijn, zoals:

• Trauma-gerichte cognitieve gedragstherapie. Deze vorm van therapie helpt een mishandeld kind tot schrijnende gevoelens beter te beheren en om te gaan met trauma-gerelateerde herinneringen. Uiteindelijk worden de nonabusing ouder en het kind samen gezien, zodat het kind kan laten de nonabusing ouder weet precies wat er gebeurde.
• Ouder-kind psychotherapie. Deze behandeling richt zich op het verbeteren van de ouder-kind relatie en op het opbouwen van een sterkere hechting tussen de twee.

Psychotherapie kan helpen ouders ontdekken de wortels van het misbruik, leren effectieve manieren om te gaan met onvermijdelijke frustraties van het leven en leren gezonde opvoeding strategieën. Als het kind nog in het huis, kunnen sociale diensten huisbezoeken plannen en zorg ervoor dat essentiële behoeften, zoals voedsel, zijn beschikbaar.

Kinderen die worden geplaatst in een pleeggezin, omdat hun thuissituatie te gevaarlijk is moet ook de diensten voor geestelijke gezondheid en therapieën.

Plaatsen in te schakelen voor hulp
Als u hulp nodig hebt omdat je een risico op misbruik van een kind of als u denkt dat iemand anders heeft mishandeld of verwaarloosd een kind, zijn er organisaties die u kunnen voorzien van informatie en verwijzingen, zoals:

• Childhelp National Child Abuse Hotline 800-4-A-KIND (800-422-4453)
• Voorkomen Kindermishandeling Europa: 800-CHILDREN (800-244-5373)

Coping en ondersteuning

Als een kind je vertelt dat hij of zij wordt misbruikt, neemt de situatie serieus. Veiligheid van het kind is het belangrijkste. Hier is wat u kunt doen:

• Stimuleer het kind om u te vertellen wat er is gebeurd. Blijf kalm als je het kind dat het OK is om te praten over de ervaring verzekeren, zelfs als iemand hem of haar heeft gedreigd te zwijgen. Maar vraag niet suggestieve vragen (vragen die specifieke antwoorden suggereren) - overlaten gedetailleerde vragen aan de professionals.
• Herinneren aan het kind dat hij of zij niet verantwoordelijk is voor het misbruik. De verantwoordelijkheid voor kindermishandeling behoort tot de misbruiker. Zeggen: "Het is niet jouw schuld" over en weer.
• Bieden comfort. Je zou kunnen zeggen: "Het spijt me zo dat je pijn gedaan", "Ik ben blij dat je me verteld," en "Ik zal doen wat ik kan doen om je te helpen." Laat het kind weten dat je beschikbaar om te praten of gewoon luisteren op elk moment bent.
• Meld het misbruik. Contacteer een lokale kinderbescherming agentschap of de politie. Autoriteiten zal de melding onderzoeken en, indien nodig, maatregelen nemen om de veiligheid van het kind te waarborgen.
• Raadpleeg een arts. Indien nodig, het kind helpen de juiste medische zorg te zoeken.
• Help het kind veilig blijft. Laat niet alleen met de dader het kind te zijn. Als dat niet mogelijk is, doen wat je kunt om de toegang van de dader om het kind weg te nemen. Zorg ervoor dat het kind weet hoe te bellen voor dringende hulp als dat nodig is.
• Denk aan extra ondersteuning. Je zou kunnen helpen het kind te zoeken counseling of andere psychische behandeling. Leeftijd passende ondersteuning groepen kunnen ook nuttig zijn.

Als het misbruik heeft plaatsgevonden op school, zorg ervoor dat de directeur van de school is zich bewust van de situatie, in aanvulling op de rapportage aan de lokale of nationale kinderbescherming agentschap.

Het voorkomen

U kunt eenvoudige stappen om uw kind te beschermen tegen uitbuiting en kindermishandeling, evenals kindermishandeling in uw buurt of gemeenschap te voorkomen. Bijvoorbeeld:

• Bied uw kind liefde en aandacht. Voeden van uw kind, luisteren en betrokken te zijn bij zijn of haar leven kan vertrouwen en goede communicatie te ontwikkelen. Dit stimuleert uw kind om u te vertellen als er een probleem is.
• Niet reageren in woede. Als je het gevoel overweldigd of uit de hand, neem dan een pauze. Neem niet uit uw boosheid op uw kind. Praat met uw arts of therapeut over manieren waarop u kunt leren om te gaan met stress en een betere interactie met uw kind.
• Denk toezicht. Niet alleen laten jonge kinderen thuis. In het openbaar, goed in de gaten op uw kind. Vrijwilliger op school en voor de activiteiten, zodat je bij de volwassenen die veel tijd doorbrengen met je kind weten. Sta niet toe dat je kind ergens heen te gaan of iets te accepteren zonder uw toestemming. Wanneer uw kind oud genoeg is om naar huis te verlaten zonder ouderlijk toezicht, moedig uw kind om weg te blijven van vreemden en om te hangen met vrienden in plaats van alleen - en om u te vertellen waar hij of zij is te allen tijde. Zorg ervoor dat u weet wie er toezicht op uw kind wanneer hij of zij is uit uw zorg, zoals op een sleepover.
• Weet verzorgers van uw kind. Controleer de referenties voor babysitters en andere zorgverleners. Maak onregelmatig, maar frequente, onaangekondigde bezoeken om te zien wat er gebeurt. Niet ooit laten substituten voor uw gebruikelijke kinderopvang provider als je niet weet wat de vervanger.
• Benadrukken het belang van het nee-zeggen. Zorg ervoor dat uw kind begrijpt dat hij of zij hoeft niet om iets dat eng of ongemakkelijk lijkt te doen. Moedig je kind aan een bedreigende of beangstigende situatie onmiddellijk te verlaten en de hulp van een vertrouwde volwassene te zoeken. Als er iets gebeurt, moedig uw kind aan om u of een andere vertrouwde volwassene over de aflevering praten. Verzeker uw kind dat het OK is om te praten en dat hij of zij zal niet in de problemen te krijgen.
• Leer je kind hoe ze veilig online kunnen gaan. Zet de computer in een gemeenschappelijke ruimte van uw huis. Gebruik het ouderlijk toezicht om de soorten websites uw kind kan bezoeken beperken, en check privacy-instellingen van uw kind op sociale netwerksites. Beschouw het als een rode vlag als uw kind is geheimzinnig over online activiteiten. Cover spelregels, zoals persoonlijke informatie niet delen, niet reageren op ongepaste, kwetsende of beangstigend berichten, geen foto's of video's online te delen, en niet regelen om een ​​online contact in persoon te ontmoeten zonder uw toestemming. Vertel je kind te laten weten of een onbekende persoon contact maakt via een social networking site. Meld online pesterijen of ongepaste afzenders om uw service provider en de lokale autoriteiten, indien nodig.
• Steek je hand uit. Maak kennis met de gezinnen in uw buurt, met inbegrip van zowel ouders als kinderen. Overwegen te sluiten bij een van de ouders steungroep zodat u een geschikte plek om je frustraties te hebben. Als een vriend of buur lijkt te worstelen, bieden aan baby-sit of hulp op een andere manier.

Als je je zorgen dat je je kind zou misbruiken
Als u bezorgd dat u uw kind zou kunnen misbruiken bent, onmiddellijk hulp zoeken, zeker als je als kind misbruikt. Als u een slachtoffer van een vorm van kindermishandeling waren, krijgen begeleiding om ervoor te zorgen u niet het misbruik cyclus voort te zetten of te onderwijzen die destructief gedrag aan uw kind. Deze organisaties kunnen informatie en verwijzingen bieden:

• Childhelp National Child Abuse Hotline 800-4-A-KIND (800-422-4453)
• Voorkomen Kindermishandeling Europa: 800-CHILDREN (800-244-5373)

Of u kunt beginnen door te praten met uw huisarts. Hij of zij kan een doorverwijzing te bieden aan een ouder opvoeding klasse, begeleiding of een steungroep voor ouders om te helpen leren geschikte manieren om te gaan met je boosheid. Als je misbruik van alcohol of drugs, vraag dan uw arts over de behandeling opties. Vergeet niet, kindermishandeling is te voorkomen - en vaak een symptoom van een probleem dat behandelbaar kan zijn. Vraag om hulp vandaag.